Blog Jurian; Air Asia Bali Beach Run

Bali, beter bekend als het party eiland van Indonesië zon zee en strand en absoluut niet geschikt voor hardlopen. Ik ben hier inmiddels alweer twee maanden en werk mijn duurlopen twee keer per week af op een sportveld vlakbij de universiteit. De onverlichte baan heeft als ondergrond een soort gravel met grote stenen en is volgens mijn garmin 430 meter lang. Omdat het altijd vroeg donker is loop ik altijd in temperaturen van rond de 30 graden.

In Nederland loop ik ongeveer drie keer per maand een wedstrijd en hier zijn de wedstrijden net als de hardlopers schaars. Wij zijn werkzaam in Noord Bali, ver verwijderd van het toerisme en westerse invloeden. Op de site van Air Asia een low coast airline, ontdekte ik een wedstrijd op 24 november in Kuta.

In Nederland is hardlopen een sport voor het volk en hier is het een elite sport. De kosten voor de wedstrijd bedroegen 250.000 Rupiah ( 15 euro). Werknemers, die wij inhuren voor ons project verdienen ongeveer 3 euro per dag. Ik kan mij niet voorstellen dat iemand een week werkt voor het lopen van een wedstrijd.

We vertrokken vrijdagochtend naar Kuta een tocht van Noord naar Zuid Bali ongeveer 3 uur op de scooter. Kuta is een stadje aan het strand wat overheerst wordt door Australische  surfers. De sfeer is er super chill en je kan er erg goed en goedkoop uitgaan. Zaterdag moest ik mijn wedstrijdnummer en shirtje ophalen en ontdekte de grote van het evenement. Het strand werd omgetoverd met een professionele startlokatie, tenten, hekken en vooral  veel reclame materiaal van de sponsoren.

Ik ging verstandig rond middernacht terug naar mijn hotel om vijf uur slaap te kunnen pakken. Helaas kwam de rest van de groep vanaf 03.00 de kamer binnen strompelen en in onze one star hotelkamer is het daarna gedaan met de nachtrust. Om 5.00 in het donker liep ik tussen de aangeschoten menigte door op weg naar het strand, voor mijn eerste 10 km wedstrijd in Azie.

Op het strand was het feest in volle gang overal stonden tenten met artikelen en er knalde goede muziek uit de speakers. Tijdens het inlopen over het strand werd het langzaam licht en zorgde voor een fantastisch uitzicht over het water. Ik bekeek de hardlopers en spotte een handje vol geimporteerde Keninanen en een paar verdwaalde blanken en heel veel Aziaten. De sporters zagen er niet erg sportief uit en daarom startte ik op rij twee, achter de snelle Kenianen.

Voor de start werd het volkslied afgespeeld en iedereen zong het uit volle borst mee indrukwekkend! Om 6.00 was dan eindelijk het startschot en de eerste 500 meter waren over het grove zand op weg naar het harde zand. Ik kwam  direct naast een Franse  gast te lopen en met hem liep ik de eerste twee kilometer op. Na een minuut of tien was het deelnemersveld een lange uitgerekte strook rode shirtjes en kwam het eerste onverwachte obstakel een grote greppel.

De greppel was ongeveer 4 meter breed en ik zakte tot mijn enkels in het water, met loodzware  schoenen vervolgde ik mijn weg over het strand. In totaal moest ik vijf grote greppels overbruggen en met name de eerste meters na het obstakel voelde erg zwaar aan. Vanaf de start vlogen diverse erg enthousiaste Aziaten mij links, rechts voorbij en ik had al het vermoeden die kom ik straks vast weer tegen…

Ik naderde het 5 km punt en liep mijn eigen strakke tempo onderweg haalde ik diverse Aziaten in die de resterende kilometers gingen wandelen. Na de verzorgingspost hele zoete sportdrank werden wij omhoog geleid en verlieten wij het strand. Op weg naar de verharde weg moest ik 400 meter over het grove zand en dat haakt er toch wel even in. Op de weg moest ik mijn ritme hervinden en kon ik beginnen aan het snelste deel van de race.

De verharde weg was ongeveer drie kilometer en had veel weg van het oude dorp op Urk. We liepen kriskras door steegjes en de weg liep meestal omhoog. De wegen waren vol gaten en daarom was concentratie gewenst. Op de route stonden voornamelijk kinderen en waren diverse muziek optredens. Na km 7 doemde opeens het grote strand op en begon ik aan het laatste deel van de race.

Wij kregen helaas gezelschap van de 5 km lopers en daardoor liep ik de laatste twee kilometer tussen heel veel erg vrolijke “hardlopendende” Aziaten. Al schreeuwende “Hati Hati” kwam de finish langzaam in het zicht. Het begon weer vloed te worden en daardoor werd het zand zachter en werd ik gedwongen om hoger op het strand te lopen tussen de 5 km`ers lopers. De zon begon steeds feller te schijnen en daarom was ik blij dat ik kon beginnen aan mijn laatste kilometer.

In de laatste kilometer kon ik helaas geen versnelling plaatsen en had ik meer moeite met het ontwijken van de 5 km wandelaars. De laatste honderd meter was druk bezet met publiek en daarom moest ik helaas het harde zand verlaten en slofte ik door het grove zand op weg naar de finish. De laatste meters door het grove zand vielen niet mee en ik was blij dat ik lijn passeerde.

Op het strand nam ik een paar stukken fruit en ging kijken hoe de mensen binnen kwamen strompelen. Aziaten zijn gek op water en er sprongen er veel gelijk het water in. Na het ophalen van mijn medaille keerde ik terug naar onze kamer voor een paar uurtjes slaap.
Volgens de site waren er ruim 1500 deelnemers verspreid over de 10 en 5 km. Ik ben bij de heren op de 18e plaats geëindigd. Ik heb al gekeken of ik de komende anderhalve maand nog een wedstrijd kan mee pakken maar waarschijnlijk moet ik het doen met 1 wedstrijd op Indonesische bodem.{jcomments on}