Als MultiScanners zijn we dit jaar begonnen met de hardlooptraining van Van Bloois, gegeven door de altijd enthousiaste Karin de Ridder. Ik had me toen al als doel gesteld om dit jaar windmolenloop nummer 4 te gaan meedoen. Ik verwachtte dat ik als basketballer in combinatie met de hardlooptrainingen dat als een realistisch doel kon stellen. Zo gezegd had ik dat op mijn lijstje staan om af te vinken in de verwachting dat ik nog wel even tijd had om me hier op voor te bereiden. Tot mijn grote schrik kwam ik er gisteren achter dat de 4e windmolenloop van 2011 wel eens in mijn vakantie zou kunnen vallen en ik mijn “Bucket List” dit jaar niet echt veel korter kon maken. Todat één van mijn collega’s zei: “Ah man, niet zo wiek, dan doen je um toch gewoen vanavud mieee!”. Dat kon ik natuurlijk niet naast me neerleggen…. Vlug moest er nog wel wat geregeld worden op oppasgebied en gelukkig is mijn vrouw Emma flexibel.
Daar stond ik dus om 18:45 uur tussen al die ervaren Windmolenlopers. Ik dacht nog:”Wat doen ik hier…..?”. Er gingen allerlei spookverhalen door mijn gedachten: “…..dat stok achter de dik, dan goan je pas kapot…..” en “…..je moeten um onger de 50 kunnen lopen …..”. Uiteindelijk heb ik Runkeeper (app op mijn telefoon) aangezet, een lekker muziekje opgezocht en dat op mijn oren gezet. Ik wist dat ik ongeveer 5min50sec per kilometer moest lopen om binnen de 50 minuten te blijven. En zo begon ik aan een avontuur waarbij ik nauwelijks wist wat me te wachten stond.
Ik begon rustig waarbij ik meteen op een 5min40sec per kilometer zat. Op de tonen van onder andere Tiësto bleef ik tot aan de schaapskooi redelijk fris, immers dat was de afstand die ik tot nu toe zo’n beetje getraind had. Bert Ras had me nog gewaarschuwd voor het “hoogje” de dijk op. “Rustige en kleine pasjes Henk, anders kost het je teveel energie en pas beneden weer gaan versnellen….” Die klap kwam toch harder aan als verwacht, mijn tijd ging naar 5min50 per kilometer. Toch bleef ik de moed er in houden want volgens Runkeeper bleef ik nog steeds binnen de 50 minuten.
En dan dat lange stuk terug langs de dijk. Mensen, kunnen we niet gewoon afspreken dat we hem de volgende keer andersom lopen zodat je dat lange stuk het eerst heb gehad? Man oh man…… Toch bleef ik lopen ondanks dat mijn verstand bleef roepen:”STOOOOOOPPPPP”. Ondertussen kwam ik op de dijk Tonie van Wesel achterop lopen. Ik merkte aan hem dat hij het moeilijk had. Ik dacht nog, je bent niet de enige Tonie. Eerst lijkt het zelfs nog of Urk alleen maar kleiner wordt. Je geest doet gekke dingen met je.
Uiteindelijk kwam het verlossende trapje met daarachter de finish in zicht. Alhoewel….. verlossend? Dat kostte me ook nog de nodige energie. Daarna in hetzelfde tempo langs het watervalletje naar de finish gelopen in een eindtijd van 48:57. Woeeehoooeeee!!!!!. Mijn doel was bereikt en ook nog binnen de 50 minuten zonder te stoppen. Die kan ik afvinken van mijn lijstje.
Wat blijkt nu? Ik heb mezelf voor de gek gehouden. De 4e windmolenloop blijkt op 31 augustus te zijn en dan ben ik als het goed is gewoon op Urk. Hoe een mens zichzelf gek kan maken. Nummer 4 dan ook maar meedoen?
Henk Visser{jcomments on}