Half 7, de visite is weg, buienradar geeft lekker wat regen af voor onze omgeving. Na een oppep praatje van mijn man: “het meeste valt je mis” nam ik het besluit om me om te kleden en toch mee te doen met de windmolenloop, want dat is toch de loop.
Stapte bij mij de deur uit en met dat ik in de auto zat brak de hemel los, toen had ik wel zoiets van waar ben ik mee bezig, maar reed toch naar de botenloods. Had de auto geparkeerd en tegen mijzelf al gezegd dit ga ik niet doen, ik blijf zitten totdat het over is, gebeden voor een beetje verkoeling maar dit was nu een beetje te veel van het goede. En of mijn gebed verhoord is het was ineens over. Dus moest het maar gebeuren, was volgens mij de laatste die inschreef en gelijk liepen we naar de start plaats toe, geen tijd voor te rekken en strekken dacht bij mezelf als dit maar goed gaat.
Nu was ik bang voor de warmte, de wind was ik vergeten. Maar halverwege de dijk heb ik me gerealiseerd dat dit is wat ik wou, verkoeling, had er niet bij gezegd dat het niet van de golven moest komen.
Ik eindigde met een tijd van 50.32, onder de 6 min per kilometer en daar ging ik voor. Mijn dag kon niet meer stuk. Op naar de volgende keer maar dan graag zonder tegenwind.
tot de volgende keer, met leven en wel zijn ben ik er zeker weer bij.
groetjes Mieneke{jcomments on}