Blog Alie Coenen – Snoek
Wat voor heel velen prachtig loopweer is, is voor mij iets te warm. Om dat uit te leggen moet ik iets persoonlijks over mezelf vertellen: ik zweet niet zo goed onder het hardlopen. Ik krijg wel zo’n prachtig mooie rooie kop, die ik na 2 uur nog heb. Maar geen druppel verkoeling komt op of uit mijn voorhoofd.
Meteen ben ik dus oververhit, diep zuchten en toch maar proberen mee te komen met mijn va. Alhoewel ik al na de eerste oversteek last krijg van een steek. Nog nooit gehad en nu wel. Hoe kan dat nou, ik had nog wel een hap spaghetti genomen zonder die heerlijke saus van mijn moeder?
Die steek loop ik eruit na 2km en krijg vervolgens last van volgelopen kuiten, ik keek zelfs nog naar mijn kuiten om te kijken of het er niet uitliep. Zucht… volgende irritatiefactor. Mijn voeten waren gloeiend heet.. Ochai dacht ik, ik zei nog tegen mijn vader ik begin tegen je te klagen 2km voor de finish ( ik ken mezelf en weet dat ik dan overal last van krijg) Alleen begon het nu al bij 3 km.
Op dat moment moest ik de groep loslaten, waar ik van tevoren nog tegen opgeschept had, als ik maar voor jou blijf! OP dat moment had ik moeten weten dat hoogmoed VOOR de val komt.
Foei Foei, wat heb ik het taai gehad. Niemand met wie ik op kon lopen. Alhoewel een van blessure terugkomende Willem me nog moet in praatte. Anne Stobbe die zelf medelijden met me had en vroeg hoe het met me ging. Toen voelde ik me pas echt zielig. Marietje Bolle die ergens buiten mijn gezichtsveld rende. En toen kwam mijn trainer me ook nog inhalen. ( wie heeft nu nog niet de tranen van verdriet in zijn/haar ogen?) NOU ik wel en zei dus ook tegen Jacqulien: Ik kan wel janken!
Met het idee beginnen dat je 38.00 wil lopen en per ongeluk de 37 misschien kan aantikken. Valt 40.13 echt vies tegen en stinkt dus met recht!
Na een uur kon ik pas met moedeloosheid in mijn stem vertellen aan mijn man (Hein Coenen) dat ik 40.13 had gelopen. Was ik daarvoor aan het trainen? En elke keer oppas aan het zoeken. ( lees: 2 kids bij mijn moe brengen)
Mijn schouders hangen nog steeds naar beneden, maar krijg al wel weer zin om morgen te vliegen. Dat moet ook wel, want volgens mijn zoon Thomas krijg ik anders een dikke kont. Tsja dan maar hopen dat het de volgende keer dan maar echt beter gaat. En tot 30 augustus mag het dan 30 graden zijn, maar doe mij maar 17 graden en windkracht 6 zuidwest.
Groeten,
Alie Snoek{jcomments on}