Blog Bert; Hoogte- en dieptepunten

Bert van SlootenHoogte- en dieptepunten kunnen dicht bij elkaar liggen. In mijn geval in 1 week. Vorige week stapte ik uit in tijdens de Kustmarathon van Zeeland. De warmte werd mij fataal en na 20 km gaf ik er de brui aan. Tijdens het lopen kwam het verhaal van Henk Brouwer na zijn Fish Potato run bij mij boven. Ik dacht bij me zelf zo wil ik niet eindigen vandaag. Na afloop baal je verschrikkelijk. Heb ik daar nou twaalf weken voor getraind. Aan de andere kant moet je ook je gezonde verstand gebruiken, het is een hobby en het plezier moet voorop staan. Wel nam ik me gelijk voor om volgend jaar weer mee te doen, want het is een prachtige loop. Stuk door het bos, over het strand, duinen op en af en natuurlijk de weersomstandigheden. Ik begreep dat er twee jaar geleden een zuidwesterstorm stond en dan heb je dus het gehele stuk de wind tegen. Wel zwaar maar heel mooi. Wie zin heeft om volgend jaar mee te doen verwijs ik naar de site www.marathonzeeland.nl Let wel op want het maximale aantal deelnemers is vastgesteld op 1750 en dit jaar was dat rond april/mei bereikt.

Dan maar mijn focus op de Lemmer-Urk. Gezien mijn traingingsarbeid zou ik een goede tijd moeten kunnen lopen. In mijn achterhoofd had ik een tijd van ongeveer 1.45 uur. De weersomstandigheden waren gunstig. Een graadje of 13 en een groot gedeelte de wind in de rug. Wat een verschil met een week daarvoor, totaal geen wind en 27 graden. Dat is ook wel weer mooi aan ons klimaat, je weet nooit wat je te wachten staat. Morgen kan het allemaal anders zijn. Na de start om precies 11.00 uur (Je hebt de Greenwich Mean time en de Evert van de Berg Mean Time) liep ik samen met Hendrik Westra, Anna Mazereeuw, Marietje Bolle en Arend Netjes in een groepje. We hadden gelijk het tempo erin en liepen strak tussen de 4.25 en 4.30 de kilometer.

Na ongeveer 4 km moesten Marietje en Arend eraf en liepen we gedrieën verder. We konden het tempo goed en strak volhouden, onderweg aangemoedigd door de mensen bij de verschillende waterposten (waarvoor dank!). Na 10 km toch nog een lekkere frisse regenbui op de kop. Ondertussen hadden we groep van 10.45 in het oog maar het leek wel of we niet dichterbij kwamen. Pas rond de 15 km haalden we de eersten in.

Tot 18 km kon ik het tempo volhouden maar na een versnelling van Hendrik en Anna moest ik toch passen en in mijn eigen tempo mijn weg vervolgen. Ik begon ondertussen de benen aardig te voelen en de km’s van de week daarvoor gingen ook meespelen. Wel was het lekker om de anderen van de eerste groep een voor een in te halen. Is een goed richtpunt want om nou de vuurtoren als richtpunt te hebben, daar komt nooit een eind aan. Ik moest toch 20 seconden toegeven en kwam uit rond de 4.50 de km. Ondertussen was ik de laatste waterpost gepasseerd waar Fokke Snoek in zijn oliepak stond(staat je goed). Prachtig om te zien.

Rond de 21 km werd ik ingehaald door Jan Post. Even later kwam Hein Ras om me heen en hoe! Wat liep die nog fris. Op dat moment was ik wel even jaloers zo makkelijk liep hij bij me weg. Top dat je je zo hebt ontwikkeld in het afgelopen jaar. Voor het veteranen klassement voor volgend jaar zet ik hem in ieder geval op het lijstje bij de favorieten.

Na precies 1.46:59 kwam ik over de finish. Moe maar voldaan. Voor zover ik me kan herinneren mijn snelste Lemmer-Urk en ruim tweeënhalve minuut sneller als vorig jaar. Zoals gezegd hoogte- en dieptepunten kunnen dicht bij elkaar liggen.

Bert van Slooten{jcomments on}