Friese Woudlopers in Oudemirdum

Jaarlijks lopen er in november een aantal Urkers in Oudemirdum. Ook zaterdag 13 november was dit het geval. Jurie van de Berg liep de 10,3 km. Teunis Snoek en ik liepen de 10 mijl (16,1 km). Het waren prachtige omstandigheden. De dagen er voor was het zeer slecht weer met zware windstoten maar daar hadden wij geen last meer van. We lopen altijd graag in Oudemirdum. Eigenlijk doen we het voor de snert na afloop. Daar kun je nog ouderwets je lepel in zetten zonder dat die omvalt.

In Oudemirdum is het altijd gezellig. Het begon al in de kleedkamer. 2 Friezen trokken hun jas uit en de één droeg een Feyenoord-shirt en de ander inderdaad een Ajax shirt. De gemoederen liep al hoog op en in het Fries gingen ze tegen elkaar te keer. Het was er een drukte van belang want tegelijkertijd werd er ook een mountainbikewedstrijd georganiseerd. De speaker en zijn maat waren echte Friese Woudlopers: onverstaanbaar en met blote voeten in de klompen. De bewegwijzering laat nog weleens te wensen over in Oudemirdum. Geverfde pijlen op de weg zijn niet altijd goed zichtbaar door de bladeren, maar ook dat heeft zijn charme. Het parcours is prachtig: landelijk, bossen en op het laatst nog een flinke klim.

Jurie vd Berg hebben wij verder niet gevolgd maar 44 laag op de 10,3 is omgerekend 42 hoog op de 10 en dat is erg snel. Ook omdat hij nog een keer verkeerd liep. Die is dus in goede vorm voor de marathon van aanstaande zaterdag. Teunis en ik liepen 4,30 de km en de laatste 5 km konden wij nog versnellen. Daardoor kwamen wij allebei in de 1.11 uit. Teunis zat een 20 seconden voor mij omdat hij nog even extra kon doortrekken in de laatste kilometer. Teunis had wel enkele minuten sneller gekund maar moest zich sparen voor de marathon. Na afloop dus aan de snert met roggebrood.

Auke Brouwer{jcomments on}