Als de dagen korter worden, en het word kouder buiten en het gros van de Urker lopers de schoenen in het vet gezet heeft, dan begint voor ons het crosseizoen.
Voor de mensen die het niet weten:
Crossen is ’s winters door de bossen, over heuvels, door modder, zand, gras en water heen banjeren. En dan de kou die er tijdens de winterdagen bij komt kijken, nee het is bepaald geen pretje hoor om in de kou tegen de heuvels op te moeten, of een paar keer per wedstrijden plat op je SNUUT in de modder. Toch is het en blijft het een aanrader om het een keer te proberen. Nee het is geen windmolenloop waar je 2 keer een stukje omhoog moet en waar het voor de rest vlak is en waar we al lopen te mopperen als je een beetje wind tegen hebt op de dijk.
Maar goed, afgelopen zaterdag is dus voor ons het crosseizoen begonnen. Met andere woorden het seizoen van de kou, afzien, en doorzettingsvermogen is begonnen. We stapten om half 11 ’s morgens vol goede moed in de auto richting Dronten waar de eerste cross was, niet wetend wat de dag ons brengen zou. Toen we eenmaal dicht bij Dronten waren bleek daar alles afgezet te zijn. Tja de heren van Rijkswaterstaat zochten natuurlijk deze zaterdag uit om de wegen even onder handen te nemen.Dus dat werd een lekker stukje omrijden, via de achtbaan van Walibi World en een stukje fietspad werd de plaats van bestemming bereikt, via Maastricht naar Groningen zeg maar.
Maar we zaten met een klein probleem tenminste Anna zat met een probleem, ze moest namelijk om half 12 al starten, en ze werd maar stiller en stiller achter in die auto. Om 10 voor half 12 arriveerden we op de ‘parkeerplaats’ zeg maar modderpoel. Terwijl wij rustig naar de start liepen, ging Anna alvast vooruit. Toen bleek het slechts 1.368 meter lopen te wezen naar de start, tja je kunt natuurlijk niet alles mee hebben.Toen we bij de start aankwamen zagen we net Anna de bocht omgaan, ze had er al bijna een ronde opzitten.
Nadat we even rustig de spikes aangetrokken hadden besloten we het parcours maar even te gaan verkennen. Best wel handig trouwens, weten wat je tegen kunt komen tijdens een wedstrijd.
Omdat dit de eerste cross van dit jaar was, hadden we een cross uitgezocht die niet zo erg zwaar was. 2 heuveltjes een stukje mul zand, een modderbad, en een boomstam waar je overheen moest klauteren.Ondertussen was Anna gefinished ze liep de 5000 meter in 22:13.
Nu moet u weten dat een cross lopen eigenlijk niet op tijd gaat, je krijgt natuurlijk wel een tijd maar dat kan je niet vergelijken met een je tijd op dezelfde afstand op de weg.
Om 12 uur mochten Peter, Willem en ik starten. We hadden alle 3 een rustige start, eerst even de kat uit de boom kijken. Peter finishte op de 8500 meter in 31:29 en Cornelis in 33:10. Willem liep de 6500 meter in 26:44.
We hielden alle 4 een lekker gevoel over aan de eerste cross, het gevoel was weer goed.
Nadat we even rustig een stukje uitgelopen hadden en de mevrouw van de eettent verlost hadden van haar koopwaar gingen we weer tevreden naar huis. Onze eerste cross zat er weer op.
Ik hoop dat de nodige mensen een beetje geïnspireerd heb met dit stukje en hoop dat er bij de volgende cross meer Urkers meedoen! De eerstvolgende cross die we lopen is aanstaande zaterdag in Harderwijk.
Cornelis Snoek{jcomments on}