Blog Freek; De halve van Epe

Het loopje van FreekVoor dat Wilbert met een heroïsch verslag van de Berenloop komt, moet natuurlijk nog wel verslag worden gedaan van de halve van Epe. Hoewel Epe geen massa-evenement is, komen hier wel de ware loopliefhebbers op af. Vanuit Urk waren dat, naast mijzelf, Teunis Snoek, Auke Brouwer, Kees Post en Evert van de Berg. Laatstgenoemde was door Teunis Snoek benaderd om toch een keer mee te doen met deze uitzonderlijk mooie loop.

En het werd een prachtige loopdag op de Veluwe. Stil is het niet in de bossen, want de nationaal bekende speaker Henk Borgmeijer haalt alle atleten met enthousiasme binnen bij de finish. Het maakt hem niet uit op welk niveau je loopt. Zijn fantasie kent geen grenzen, maar hij is ook continue bij de les door even in zijn papieren te kijken wat je eerder gepresteerd hebt. Het parkoers in Epe is niet vlak. Er zijn wat heuvels en vals plat en de beklimming van ‘De Knobbel’ bij ’t Harde is een echte kuitenbijter als je je dag niet hebt.

Teunis Snoek had vooraf aangegeven rustig aan te doen. In de auto zei hij: ‘Ik loop met Freek mee’. Hij dacht waarschijnlijk mij daarmee te plezieren, maar dat was allerminst het geval. Ik ken Teunis. Als hij relaxed loopt, heb ik het ‘einde in de bek’. Onderweg praat hij dan honderduit. Wanneer hij het over een ingewikkelde dampartij van Ton Sijbrands heeft, gaat het nog wel. Dan geef ik af en toe slechts een knikje. Hij kan ook een theologisch betoog houden en dan zeg ik af en toe ‘ja en amen’. Het wordt lastiger als hij je echt uit de tent gaat lokken, en dat doet hij steevast. Wanneer hij namelijk zegt dat de ChristenUnie zo links als de neten is, heeft hij mij op de kast, moet ik wel reageren en is mijn concentratie helemaal verdwenen.

Bij de start veranderde hij echter van tactiek. Het was namelijk uitzonderlijk mooi herfstweer op deze vijfde november en dat gaf wat extra’s.  ‘Ik denk dat ik toch maar met jullie probeer mee te lopen’, zei hij, met z’n bekende grijns op het gezicht, tegen de andere Urker lopers. Ik zag de gezichten betrekken, want Teunis kan een wedstrijd maken en breken.

Kees Post zei vooraf tegen mij dat hij rustig zou vertrekken en in het tweede deel zou toeslaan. Het verliep echter net andersom. Kees vertrok achteraf wat te snel. Dat zou hem het tweede deel opbreken.

Teunis SnoekTeunis, Auke en Evert liepen lange tijd samen op. Maar toen Teunis in het tweede deel van de wedstrijd Kees in het vizier kreeg, versnelde hij. Kees werd ingehaald. Ook Auke ging hem nog voorbij. De verschillen aan de finish waren echter niet overdreven groot. Teunis finishte in 1.40, Auke in 1.41 en daarachter kwam Kees in 1.42. Met Evert was het gaatje ietsje groter, want hij eindigde in 1.45. Na afloop gaf Evert aan dat hij niet echt zijn dag had gehad, want hij liep slechts vier minuten sneller dan de Lemmer – Urk.

Zelf ben ik, nadat ik na zeven kilometer ‘de Knobbel’ had beklommen, niet meer ingehaald en heb ik lopers kunnen inhalen. Dat geeft altijd een lekker gevoel. Niet dat ik een echt snelle tijd kan neerzetten. Een sporttalent ben ik namelijk nog nooit geweest. Ik loop op karakter en een beetje berekenend. Wanneer ik binnen de 5 minuut 40 per kilometer loop, eindig ik binnen de twee uur en dat lukte gelukkig ruimschoots door in 1.56 te finishen. Over de binnenkomst heeft Jeannette het al ruimschoots gehad. Dat gekke loopje blijft me wel achtervolgen. Toen Anna mij ooit voor het eerst zag lopen over het veld bij een wedstrijd van de Yellow Submarine (hobbyvoetbal), kreeg ze spontaan de slappe lach. Zelf zag ik eens een filmpje van mezelf van een Windmolenloop. Dat wil ik nooit meer zien…

Freek Brouwer{jcomments on}