Een van mijn mannelijke collega’s (een vreemde snuut) heeft dit dieet al meer dan 13 jaar lang. Op dit moment is hij 23 jaar. Naast dit dieet eet hij niets anders. Oké, misschien een bolletje met leverworst in de pauzetijden bij het werk en een blik pringles thuis: maar geen groenten!!! Nee, dit is niet uit mijn duim gezogen! 2 of 3 keer in de week gaat hij vlak na het werk naar de snackbar en haalt dan alleen voor zichzelf een grote zak patat. En gaat dan meteen naar huis. Je raad het natuurlijk al: Hij doet niet veel aan lichaamsbeweging! Het eerste wat hij doet als hij thuis komt is en wat erg veel van zijn lichaam vraagt is de knop aandrukken van zijn computer. Daarna gaat hij op zijn bed liggen. Waarna hij een hele avond stil blijft liggen films kijken of games spelen, met een zak patat, borrelnoten of chips aan zijn zij.
Toen het bedrijf waar we werkten via Van Bloois Sportadvies een beginnerscursus hardlopen organiseerde waren we allemaal verbaasd dat hij zich ook op had gegeven. We hadden van te voren al grappen gemaakt over dat hij vloeibaar frituurvet zou zweten en dat de ambulance maar klaar moest staan tijdens de cursus. En nog vele andere geintjes!!! Het was weliswaar op 1 april dat hij zich inschreef dus afwachten of hij ook op zou komen dagen bij de cursus.
En ja hoor tijdens de eerste training stond hij daar klaar in zijn korte broek met benen die nog nooit de zon gezien hadden. Door Karin Bakker was hij ingedeeld in het laagste niveau (i.v.m zijn sporthistorie). We moesten gaan lopen: indribbelen en de snelste lopers gingen voorop. Al snel kwam hij achterwaarts ons voorbij rennen. “Dit kan ik wel de hele avond zo vol houden” zei hij. We zeiden al wat kribbig tegen hem dat hij wat rustiger aan moest doen en zijn krachten moest sparen voor de echte training. Daarna kwam de opgebouwde versnellingsloop, waarbij we steeds sneller moesten lopen op de honderd meter. Toen we de honderd meter hadden gelopen was hij erg trots op zichzelf toen hij als 3de binnenkwam (met een hartklopping hier en daar). Hij zei tegen zijn baas: “Ik had je bijna ingehaald”. Waarop zijn baas antwoordde: “Wees er maar trots op dat een jongen van 23 een man van 44 jaar oud bijna inhaalt”.
Tijdens de echte training liep hij zelfs een niveau hoger mee met mensen die al vele jaren fanatiek sporten. Zonder een zweetdruppel of ongemakkelijk te lopen. Na de tijd gaven we hem nog wat complimenten dat hij best goed liep. Ikzelf had gedacht dat hij na 50 meter lopen al dood neer zou vallen: die cursus EHBO zou dan nog goed van pas komen. Hij had zelfs nog meegedaan aan de halve (3/8ste)Windmolenloop. Wat hij best in een aardige tijd gelopen had. Nogmaals mijn complimenten daarvoor. Al raad ik niet aan om dit Patat, borrelnoten en chips-dieet te volgen: Don’t try this at home!!!
Nu wat meer over mezelf: Naast mijn hobby hardlopen(en vele ander hobbies) ben ik ook instructeur bij DuikClub Urk. Een groot verschil in beide sporten: met hardlopen probeer je in een zo snel mogelijke tijd een bepaalde afstand af te leggen en hiervan te genieten. Met het duiken probeer je het liefst zo langzaam mogelijk in het water te zweven, waardoor je zo min mogelijk lucht uit je cilinder (“fles”) gebruikt waardoor je langer onderwater kan blijven genieten van het onderwaterleven naargelang de tijden in de duik-tabellen dit toelaten.
Van 26 tot 29 augustus had Duikclub Urk een weekend Zeeland gepland. Dit weekend kwam me eigenlijk niet goed uit in mijn hardloopschema omdat het 2 dagen voor de laatste Windmolenloop was. Altijd gezellig zo’n weekend, niet dat je geen beweging krijgt hoor. 3 duiken per dag maken. Met 50 kilo bepakking dijken over klimmen en klauteren en wat stromingsduiken maken. Nee daar gaat het niet om!!! Onze gezonde/ongezonde eetlust bij DuikClub Urk past niet in het dieet van een hardloper (die toch het liefst zijn P.R. wil verbeteren). Ach ja, maar gewoon mee gaan met het weekend. Als mijn collega die al 13 jaar geen groenten gegeten heeft en met zijn lichaam kan toveren dan moet ik dat na 4 dagen zondigen toch ook wel kunnen.
Hieronder mijn dieet van het Zeelandweekend in 4 dagen (op volgorde):
De eerste dag bij de viskraam: Een lekkere grote bak kibbeling met remoulade-saus en wat blikjes cola, ’s avonds bij de mexicaan: nacho’s, kippensoep, patat met spareribs en rauwkost (gezond hé), en als toetje ‘Fairly Nut’s’ van Ben en Jerry’s met een flinke dot slagroom.
De volgende dag als ontbijt: bruinbrood met spek en eieren, ’s middags bij de patatzaak: Grote bak patat met satehsaus, mexicano met satehsaus, en een kipburger (ze vroegen zich af of dit wel voor 1 persoon was en sommige mensen waren wel erg jaloers en vroegen waar ik dat nou allemaal liet: als hardloper train je niet alleen je benen maar ook je maag om op gewicht te blijven), en een milkshake banaan na (met wat leftovers van anderen), ’s avonds lekker gewokt bij de chinees: nog eens 3 of 4 borden weg gewerkt, ’s avonds na de duik nog een zak Sensations: Thai sweet chili opgekauwd (met nog iemand anders;)
De dag erna als ontbijt: snel een paar plakken brood met hagelslag naar binnen gewerkt omdat we al vroeg weg moesten om te duiken in de Oosterschelde, daarna stonden de eieren met spek alweer op ons te wachten, en een sinaasappel en banaan na, ’s middags zijn we nog maar een keer naar de patatzaak geweest: dit keer maar rustig aan: satéhkroket met mexicano en een grote bananen milkshake, ’s avonds naar the Pancake Factory: grote pannenkoek met spek en eieren en flink wat stroop, en een groot ijsje met slagroom en caramel na. Waarna ook nog een zak chips me aan zat te staren.
De laatste dag na de laatste duik in Zeeland: satehbroodje, frikandellenbroodje en een cola, op de terugweg naar Urk: een rundvleeskroket en een gehaktstaaf.
En andere ongerechtigheden!!!
Thuis aangekomen heb ik al de spullen opgeruimd en mijn moed bij elkaar geschraapt om nog even een stukje (5 km) te gaan lopen om me voor te bereiden op de Windmolenloop. Mijn hartslag was veel te hoog en ik zat nu toch wel in over de laatste WML. Of het er nou aan lag omdat mijn aders dichtgeslibd waren of dat ik gewoon te moe was: dat weet ik niet. Ik kwam Teunis Snoek ook nog tegen en die zei dat hij een 36er wou gaan lopen. Ik zou al blij zijn als ik een 40er zou lopen na mijn vreetweekend. Dit keer het eerste stuk maar achter Teunis blijven. Thuis stond een lekkere bord met aardappels en wortels met doperwten en een stuk vlees op me te wachten. Ik hou van lekker eten, maar als je terug komt van vakantie wil je toch de eerste paar dagen wat groenten eten.
De dag van de laatste Windmolenloop van het seizoen was aangebroken. Het weer was fantastisch, niet te warm en we zouden zelfs een beetje wind mee hebben op de dijk, maar ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een loop. Ik schoot bij de finish weg met een tijd van 4:35 per km. Dit keer bleef ik achter degenen met wat meer loopervaring: Teunis en Evert. Die na een tijd voor me weg zouden schieten. Zodat ik later op de dijk nog wat kon versnellen. Ik werd dit keer niet door veel mensen ingehaald. En kon op de dijk nog wat lopers inhalen: die ik nog wat aanmoedigde (niet al te veel natuurlijk ;o). De hele tijd bleef ik tussen de 4:35 en 4:30 per km tot aan het 8 km punt.
Dit keer ging ik na de trap versnellen waardoor ik de laatste 500 meter: 4:00 per km liep. Ik had mijn doelen gezet om mijn P.R. te verbeteren met een 15 seconden. Maar ik liep dankzij het weer zo ontspannen (vorige keer was ik kapot) dat ik mijn P.R. verbeterde met 31 seconden. Waardoor volgend jaar wel een stuk moeilijker word om mijn nieuwe P.R. van 38:23 minuten te verbeteren.
Ik had me van te voren erg druk gemaakt over het Zeelandweekend v.s. de Windmolenloop. Achteraf is het helemaal goed gekomen. Rust helpt dus ook bij hardlopen. Al is mijn dieet van het Zeelandweekend ook niet aan te raden. (Na de Windmolenloop heb ik trouwens nog wat borden Chinees weg gewerkt).
Gefeliciteerd allemaal met het behalen van jullie tijden en misschien wel een nieuwe P.R. .
En de meesten van jullie zie ik bij de Fish-Potato Run!!!{jcomments on}