Vorig jaar maart ben ik bij Van Bloois Sportadvies begonnen met hardlopen. Het ging vanaf het begin lekker en zat al snel in het hoogste niveau bij de beginnersgroep. In mei gelijk mijn eerste windmolenloop gelopen in 41:30. Niet echt geweldig en zo voelde ik me na de tijd ook. Toen bij de gevorderdengroep gekomen en leerde er steeds meer bij. De 2de Windmolenloop ging het al een stuk beter door een constant tempo vast te houden, ik verbeterde mijn tijden elke keer. Totdat ik de 4de X vorig jaar 39:28 liep. Dit vond ik best een goede tijd en dacht dat ik mijn 1ste Fish Potato Run makkelijk onder het uur uit kon lopen dat jaar. Koek koek… Verkeerd gedacht: mijn tijd was 1:05:02. Veel te snel gelopen, in het begin tot Tollebeek tussen de 4:30 en 4:40. Door de adrenaline van een eerste lange wedstrijd krijg je toch vleugels. Na Tollebeek zakte ik helemaal terug naar tussen de 5:00 en 5:30: ook vrij benauwd tussen de bomen (of lag dat aan mij?).
Mijn doelstelling lag veel te hoog achteraf en keek uit naar FPR 2011. 4 windmolenloop ervaringen verder en een jaar met trainingen later. Zaterdagochtend de dag van de FPR leek het mooi weer. Toen Pieter Roskam en ik bij AV-NOP onze startnummers ophaalden waren er alleen maar wolken aan de lucht en was het wat nevelig. Perfect loopweer! Nu maar hopen dat Piet Paulusma een keer niet gelijk heeft met zijn weerberichten van de dag ervoor: “In de ochtend: bewolkt weer, in de middag: breekt de zon door de wolken en word het in de binnenlanden 25-28 graden, ‘s avonds: onweer (dan ben ik hopelijk al aangekomen bij de finish). Oant moarn!!!” Normaal hoop ik altijd dat het minstens 35 graden word, het hele jaar door (beter voor mijn Astma). Maar na mijn FPR-ervaring van vorig jaar mocht het van mij wel wat koeler zijn.
’s Middags kwam Pieter me om 1 uur ophalen bij me thuis. Rustig (met nadruk op rustig) inlopen. Maar wat flesjes water meegenomen voor tijdens de loop te nuttigen. Veel in de weg zit het toch niet en het stuk van Tollebeek tot Emmeloord waren er (vond ik) vorig jaar weinig drinkposten. Op de haven hadden we nog een half uur om te stretchen en in te lopen. 100 meter gelopen en daarna afgewaterd bij een speciale w.c.-plek in de haven. En zo ging het nog wel 4 X door de spanning.
Om 10 voor 2 liepen we rustig naar de startplek toe. Niet te ver naar achteren maar ook niet te ver naar voren. We werden afgeschoten met muziek van the Black Eyed Peas. Ondertussen scheldend op mijn ren-computer die geen GPS-signaal kon ontvangen. Gelukkig voor de mat waren die zorgen ook voorbij. Ik had van te voren schema’s uitgeprint: 1 van 4:45 de km, waar ik na 8 km wat zou gaan versnellen zodat ik misschien nog onder het uur zou kunnen lopen. En de ander van 4:50 en ook na 8 km versnellen waardoor ik echt niet onder het uur zou kunnen lopen. Ik koos ondanks de warmte van 25 graden toch voor de 1ste optie van 4:45 p/km.
Zigzaggend langs de mensen heen haalde ik in het begin 4:50 de eerste km. De eerste 4 km liep Klaas Visser naast me en hield het tempo ook goed vol. Ondertussen hadden we Jacquelien en Wilbert ingehaald. En zei moedigden ons aan. Onderweg moedigden nog meer bekenden me aan en zag ze ook allemaal. Behalve mijn moeder dan die midden op de rotonde bij de kinderboerderij stond waar ik op armhaar-afstand langs liep (hoorde ik achteraf ).
Eigenlijk geen probleem gehad (eigenlijk de hele FPR niet). In Tollebeek waren er lekkere douches, bekers water en sponzen. Na Tollebeek kon ik makkelijk het tempo van 4:45 volhouden al liep ik wel zo dicht mogelijk bij de kant waar nog een beetje schaduw was. Klaas Visser liep nog dicht bij me, maar omdat ik op het laatst de waterpost zag en snel van de rechter naar de linker kant moest zwalken, verloor ik veel afstand. Met mijn constante tempo kon ik een hoop mensen inhalen die steeds langzamer liepen.
Ondanks dat ik lekker wegliep naar de 8 km zat mijn plan er niet in om te gaan versnellen om onder het uur te komen. Moe was ik niet maar mijn benen wilden niet meewerken. Eindelijk liep ik weer wat in op Klaas Visser. Ik zat nog maar 10 meter achter hem en bij het 9 km kon ik wel weer (iets) wat versnellen. Totdat we langs een sinaasappel/waterpost kwamen. Er liep een man links vlakvoor me die wel erg bedenkelijk keek bij de sinaasappeltafel. Doet ie het, of doet ie het niet!!? Peter Jan Rens was nergens in zicht dus zei tegen de man “Niet stoppen!!!”. Cesar Milan ‘The dog whisperer’ zou trots op me wezen, goed afgericht, braaf!!! Grijp naar een stuk sinaasappel, hebbes.
Toen kwamen we 5 meter later bij de watertafel. Ik kon al rennend een beker bemachtigen. Maar die man had ook een beker en stopte maar om nog een beker water te pakken. Waardoor ik tegen die man aanknalde, zijn water weg, de helft van het water van mijn beker in mijn oog waardoor ik tijdelijk aan 1 oog blind was (contactlenzen: -10). “Sorry”zei de man, toen op dat moment gooide ik er woorden uit tegen die man die niet voor kinder- en volwassenoren bestemd zijn. Mijn excuses nog hiervoor. Voordat ik weer op mijn tempo zat was Klaas niet meer in te halen.
Ondertussen haalde ik steeds meer mensen in die tekenen van hitteberoertes vertoonden. Veel mensen die langzaam liepen. Rode bezweette hoofden (zo zag ik er ook uit waarschijnlijk): zolang je nog zweet is er niets aan de hand, als je niet meer zweet en wit aanloopt moet je je zorgen gaan maken. Mensen die Astma-sypmtomen vertoonden: Piepende longen: ik keek de loper een paar keer aan maar hij vond het zeker vrij normaal, of hij was al in een zo ver stadium dat hij geeneens wist dat het bij hem vandaan kwam. Verderop kwam ik voor het viaduct een Urker tegen die al rennend keihard aan het hoesten was met piepende longen waar ik zelfs van schrok met mijn Astmaverleden. Gelukkig fietsten er een hoop EHBO-posten langs de weg, je hoeft maar een beetje te zwalken en ze staan naast je. Dus ik kon met een gerust (hard kloppend) hart door lopen.
Ik liep langs nog wat Urkers die met de Windmolenloop sneller zijn dan me. Dat geeft dan toch best wel een kick als je die inhaalt. En geeft je nog dat beetje energie om de finish te halen. Nog 2 km te gaan. In hetzelfde tempo doorlopend. Bij de bushalte voor de Kometenlaan stonden er dwanghekken met veel publiek erachter. Nog anderhalve kilometer te gaan. Ondertussen liep ik tussen de 12en half en 13 km per uur. Toen kwam er een jongen om me heen zetten met een snelheid tussen de 14 en de 15 km per uur. “Hoi, hoi, Lexie, knap hoor nog een eindsprintje” riepen mensen in het publiek naar de jongen. Waarschijnlijk wist hij dat daar kennissen van hem stonden en ging maar wat versnellen. Ik zei een man die naast me liep “Ach, die halen we straks wel weer in”, “Ja, hij met zijn eindsprintje!” zei de man terug. En ja hoor we waren de bocht om en daar liep Lexie. Ik wou nog roepen “Hoi , hoi, Lexie knap dat je je eindtijd verpest!”. Laat ik me maar inhouden want ik was al blij dat ik zo gemakkelijk zo ver gekomen was. Dat kan ook met mij gebeuren.
De laatste 700 meter naar de finish mochten we over de weg lopen. Waarbij aan weerszijden een grote rij met mensen achter de dwanghekken stonden. Je hoorde ze praten “knap hoor”! Daardoor ga je toch een beetje sneller lopen. Al was de laatste 500 meter niet zo snel als bij de windmolenloop. In 2 minuten lukte me dit niet. De laatste 100 meter haalden 2 jongens me in waardoor ik het op een goede eindsprint gooide. Waardoor het resulteerde met een goede tijd.
Mijn tijd van vorig jaar verbeterd met 2 minuut 53.
Vorig jaar me kapot gelopen en dit jaar veel lekkerder en rustiger gelopen.
Volgend jaar maar 3 maal is scheepsrecht voor onder het uur???
Time to beat 1:02:05, tot volgend jaar FPR!!!
Beterschap trouwens aan de mensen die wel problemen ondervonden hebben!!!{jcomments on}