Zie je op FaceBook een bericht langskomen over een wedstrijd bij de Vinkeveense plassen op zaterdag 4 augustus: Het Rondje Eilanden. Gelijk mijn agenda gecheckt en gelukkig was ik die dag vrij van mijn werk! Zonder na te denken een bericht doorgestuurd naar Tjeerd Popkema die ook wel in is voor een wedstrijdje. Daarna ging ik de website: http://www.hetrondjeeilanden.nl/ beter doorlezen: 1500 meter zwemmen en 5 km hardlopen over en tussen de 12 eilanden in, alles met schoenen aan: zwaar maar toch wel een uitdaging! De volgende dag kreeg ik een bericht van Tjeerd dat hij alleen de 1500 meter zwemmen niet zag zitten: pffff. Niet de allerbeste zwemmer Tjeerd, maar met lopen heeft hij geen moeite, maar daar hoef ik jullie niets over te vertellen. Ik heb hem gezegd dat hij mij met het lopen op de eilanden wel in zou halen en dat ik hem met het zwemmen wel weer in zou halen: gewoon knallen dus!
Enkele dagen was het stil rondom FaceBook, Tjeerd Popkema en mijn statusupdate: het Rondje Eilanden! Drie dagen later (30 augustus) kreeg ik eindelijk het doorslaggevende bericht van Tjeerd: “Lijkt me wel wat, wat betreft zaterdag. Ideale oefening voor over 4 weken. D’r in en d’r uit, d’r in d’r uit. Inhalen/ingehaald worden.”. Op 26 augustus gaan we namelijk ook mee doen aan de 1/8ste Triathlon georganiseerd door Thriathlon Noordoostpolder: http://www.triathlonnoordoostpolder.nl/ ! 500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 5 km hardlopen. De dame die dit bedacht (en zelf ook mee zou doen) heeft staat nu droog op de kant ons aan te moedigen, maar heeft wel aangeboden als haas voor me te lopen bij de 5 km tijdens deze Triathlon! Dus Het Rondje Eilanden zou echt de perfecte voorbereiding zijn: We konden nu 11 keer oefenen hoe we in en uit het water moesten komen.
De volgende dag zou ik ons inschrijven voor Het Rondje Eilanden. Druk op zoek naar hoe ik me in moest schrijven en sloeg daarna stijl achterover van de inschrijfprijs: 27,50 voor je startnummer, 2,10 euro voor een licentie (als niet NTB lid) en 2,50 voor het huren van een chip. Ik gelijk Tjeerd opbellen. Zouden we dat nou wel doen. Dat is wel erg veel geld voor een wedstrijdje. Tjeerd had ondertussen de hele site ook al doorgelezen en die was een bonus opgevallen: de snelste loper over eiland 2 zou 50 euro krijgen. Tjeerd had beloofd dat hij dit wel even zou doen (door het zwemmen had hij er toch geen hoop op dat hij een prijs zou winnen) en dat we dat geld dan met ons 2en zouden verdelen! Zo zouden we bijna ons inschrijfgeld terug verdienen. Helaas was de voorinschrijving al gestopt maar er zouden zich nog wel terplekke op 4 augustus 20 mensen in kunnen schrijven. Dus op hoop van zegen.
4 augustus gingen we op de bonnefooi naar Vinkeveen. Toen we bij de inschrijftent aankwamen bij Zandeiland 1 zagen we dat er wel erg veel inschrijvers waren, dus al nagelbijtend in de rij staan. Eindelijk waren we aan de beurt en ja hoor Tjeerd had startnummer 371 en ik 372. Gelukkig! Dit betekende namelijk dat we tegelijkertijd zouden starten: “Strijd der Titanen!”. Om de 10 seconden starten er 2 atleten eerst nummer 1 en 2, de volgende 10 seconden 3 en 4 en zo verder. Zo hadden we dus meer dan een half uur de tijd om ons aan te kleden en af te kijken wat de tactiek was van de andere atleten. We zagen dat de meesten zo ver mogelijk langs de kant zwommen en hierdoor onder de brug een stuk konden lopen in het ondiepe water. En dit deden ze 150 meter verderop ook weer. Zo win je toch 2x 10 seconden op de andere zwemmers. Ik ging 5 minuten voor onze start nog even rekken en daarna inlopen. Ik merkte al gauw dat ik veel eerder in moest lopen want al mijn sinussen en strot zaten verstopt met slijm: niet fijn met zwemmen en lopen.
Ondertussen zat Tjeerd nog steeds op de kant. “Zie je het nog wel zitten” zei ik, “Ja hoor” zei Tjeerd (een beetje als een boer met kiespijn). We gingen in de rij staan en binnen 2 minuten waren wij ook al bijna aan de beurt. Badmuts op, zwembrilletje op, ontbloot bovenlijf waarbij ik nog een hemd aan had (als je begrijpt wat ik bedoel). Ik met lompe hardloopschoenen aan en Tjeerd met wedstrijdschoentjes (groot voordeel). Ik zei tegen Tjeerd die aan de ander kant van het hek stond: “Succes hé”. Even was het stil “Waar ben ik eigenlijk aan begonnen!!! Maar succes! (nog steeds als een boer met kiespijn).”
“Jullie kunnen” werd er gegild! En ik zat binnen 5 seconden al in mijn borstcrawl en binnen een minuut had ik al een man of 6 tot 8 ingehaald. Snel zat ik onder de brug aan het sprinten, kan beter. Daarna het kanaal over, het navigeren met de borstcrawl ging niet al te best omdat ik niet de afstand tot de kant in de gaten kon houden, waardoor ik al zwalkend door het water ging. In het midden van het kanaal kwam ik er achter dat ik iets te fanatiek bezig was geweest met die zware schoenen aan mijn voeten, waardoor ik mijn tempo even moest laten zakken. Ik kwam op het zachte zand ook zwalkend het water uit , strompelde over het lint en zou zowat de tijdregistratie mat missen die de snelste tijd meet over Zandeiland op 600 meter afstand. Ach ja, ik ding toch niet mee voor die prijs. Ondertussen zat nog steeds alles vol in mijn strot en mijn schoenen vol met water. Ik leek wel een oude opa, zo liep ik. De 700 meter over dit eiland ging niet echt snel.
2 meter voor het einde van het eiland keek ik achterom en zag dat Tjeerd er al aan kwam met zijn supersprint: WTF! Tjeerd keek me met een venijnige blik aan 😉 / 🙁 Dus we sprongen tegelijkertijd het water in. Deze afstand tot eiland 3 was 50 meter en was ook al snel overbrugd omdat ik goed overzicht kon houden en ik was ruim als eerste het water uit. Even snel een sprint er uit getrokken (zover dat kon) op de 550 meter. Zo kon ik aan het eind van zandeiland 3 weer tegelijkertijd met Tjeerd het water in.
Dit keer 250 meter zwemmen dus ik kon iets voorsprong opbouwen op Tjeerd. Op de helft keek ik naar voren of ik nog goed de koers aanhield. Ik keek naar links en zag Tjeerd als een huppelend hert door het water springen, terwijl ik me dood aan het martelen was met borstcrawlen. Tjeerd leek niet meer op de boer voor de start, maar keek me met een “gemene” glimlach van oor tot oor aan: “Rotzak” zei ik ;). Keihard er tegen aan op de laatste 100 meter en ik kwam weer ruim op tijd op tijd het water uit op zandeiland 4. Maar het zou niet veel goed doen, want er moest over eiland 4 en 5 700 meter gelopen worden. Ik liep ingezakt, had weinig knie ophef, snot zat nog steeds vast leek wel een Astma-patient (oh ja dat ben ik ook). Al snel haalde Tjeerd me al in voor het begin van eiland 5. Nu dacht ik wat Tjeerd ook dacht voor de start: “Waar ben ik eigenlijk aan begonnen!!!” ;-(
Tjeerd lag nu een 20 seconden voor me in het water. De eerste 50 meter waren er boeien waardoor ik goed overzicht kon houden waar ik zwom. Aangezien we nu 200 meter moesten zwemmen moest ik Tjeerd makkelijk in kunnen halen. Daarna kwam er honderd meter waar we 100 meter in open water moesten zwemmen. Tjeerd was al in zicht en ik had hem in kunnen halen als ik niet als een dronkenlap door het water zwom. Ik zag dat Tjeerd veel beter overzicht kon houden waar hij heen zwom door de schoolslag te gebruiken. Ik kwam door het navigeren aan de verkeerde kant van de boeien terecht. Tjeerd zat 5 meter van me af. Ik zwom onder de boeien door en ik zat een seconde achter Tjeerd op de trap.
Ik klom de trap op van eiland 6 en merkte dat alles nu eindelijk los kwam (in het midden van de race). ik spuugde wat glijmiddel voor mijn tegenstanders op de trap. Ik hoestte en proestte nog een paar keer en merkte dat het lopen nu al een stuk beter ging. Maar Tjeerd was hem al gevlogen met zijn supersprint over die 250 meter. Ik haalde een hoop mensen in die overgegaan waren op wandelen. Het ging echt super lekker nu. Maar dat was al te laat, ik sprong aan het einde van het eiland het water in. Tjeerd was al op een flinke afstand voor me. Die afstand was niet meer te overbruggen met zijn looptechniek en die “looptechniek” van mij.
Het zwemmen ging als een speer. Op eiland 7 kon ik er op 250 meter een lekkere sprint uit trekken. Tien meter voor einde van het eiland kon ik naar de trap van het volgende eiland kijken waar Tjeerd al het water uit klom. Nu wist ik het zeker: Die ga ik niet meer inhalen. Wel een tandje erbij gedaan bij het zwemmen, maar bij het 800 meter lopen op zandeiland 8 verlies ik al een 30 seconden ten opzichte van Tjeerd.
Ik kwam een atlete die wandelende tegen en moedigde haar aan en ze zei “Je kan best nog wel harder, je kan nog veel praten!” Dat was een aanmoediging voor mij en gooide er elk eiland wat tandjes bij. De 900 meter op eiland 9 liep ik ook ontzettend goed en haalde hier ook veel mensen in. Het zwemmen tussen alle andere eilanden ging ook geweldig (al had ik nu wel wat spierpijn in mijn schouders), kleine afstanden van 50 tot 150 meter waarbij ik ook veel mensen inhaalde. Eiland 10 en 11 waren sprintafstanden van 100 en 150 meter. Ging geweldig!
Ik haalde voor eiland 12 in het water een jongen in die fanatiek was en gespierder gebouwd was. Ik klom eiland 12 op en er werd door een vrouwelijk vrijwilliger gezegd: “Dit is het laatste Eiland!” Ik dacht: Zijn we er nu al, dat ging wel erg snel. Mooi! Ik gooide er nog een tandje bij op het eiland. Eiland 9 tot 12 leek wel een cross maar ik ging toch als een raket! De jongen die ik ingehaald had in het water haalde mij op land weer in in de volgende 300 meter. Oh nee, dat gaat niet gebeuren en ik liep nog wat sneller, in het water ben je voor mij. Ik haalde in de laatste 50 meter nog 4 of 5 atleten in: inclusief die jongen die me op het eiland had ingehaald. Ik was als eerste de trap op waarna ik de sprint van 350 meter in kon zetten naar de finish. Dit ging extra snel met de adrenaline nog in mijn lichaam die ik de eerste helft niet kon gebruiken!!!
Ik zocht Tjeerd op die bij de fruittafel stond om nog wat bij te tanken, want hij had er hoop in dat hij nog een rondje mocht doen in de top 50 snelste mannen. Hij keek me met een verbaasde blik aan en we gaven elkaar een hand : hij dacht nooit dat ik zo snel achter hem zou finishen. Hij zei later tegen me dat hij dacht dat ik wel ingestort was en zeker 5 minuten achter hem zou eindigen. Dat idee had ik ook op eiland 5! Nu nog wachten op de uitslagen. Ondertussen had Tjeerd al gevraagd of hij de snelste sprinter was op eiland 2. Nee hoor werd er geantwoord: dat is iemand anders. Weer die boer met kiespijn: “Maar ik had zo goed mijn best gedaan”. De uitslagen werden omgeroepen! En wat denk je? Tjeerd was wel de snelste sprinter. Hij was als late inschrijver pas later in de uitslag verwerkt! Dus hij kon naar voren om een bon van 50 euro te besteden bij Run2Day op te halen.
Daarna de uitreikingen voor de snelste zwemmer, zwemster, en plek 1 t/m 3 overall van de mannen en vrouwen. Daar zaten wij echt niet bij. De tijden werden neergezet: Tjeerd Popkema 94ste bij de mannen (overall 112): 55;51 minuten, Bert Ras 110de (overall 130): 57;13 minuten. We hoefden geen finale ronde te zwemlopen. Dus we konden afkijken hoe de vrouwen en mannen het deden. Als eerste kwam een vrouw over de finish. De vrouwen hadden enkele minuten voorsprong gekregen. Hierna gingen we aan de barbecue: jammer genoeg maar 1 bordje. Maar omdat ik een PR gelopen had mochten we van mijn coach naar Los Arcos Dorados (de Mac!).
We waren zeer tevreden over deze dag. Deze zwemloop is een echte aanrader! Het inschrijfgeld meer dan waard! Volgend jaar doen we weer mee, als ik het navigeren met zwemmen verbeter en mijn loopsnelheid zal dan ook wel sneller zijn. Dan moet er een dikke PR in zitten!!!
Do you accept the next challenge Tjeerd (en anderen) on november 10th 2012: http://www.survivalvollenhove.nl/new/