Ik dacht ik ga weer eens meedoen aan één van mijn favoriete loopjes namelijk De Kruidenloop. Ik dacht ik doe de 10 Engelse Mijlen. Ik had op KNMI gekeken en dacht: oei windkracht 5! Maar gezien het parcours zou ik de eerste helft de wind vol tegen hebben dus ik dacht: de eerste helft op reserve lopen en daarna met de wind in de rug doorversnellen zoals ze dat met een mooi woord kunnen zeggen.
Vlak na de start belandde ik in een groepje dus ik dacht, mooi achterin blijven en lekker uit de wind blijven. Maar het groepje liep vrolijk te kwetteren dus ik dacht, dit is niet mijn groepje want ik kan al niet meer ademen laat staan praten. Maar ik dacht, als ik mij uit dit groepje laat zakken loop ik alleen tegen de wind in te beuken en dat kost veel meer kracht en je tempo gaat omlaag. Dus ik dacht nog steeds de juiste keuze te hebben gemaakt. Op de helft van het parcours liet ik het groepje gaan maar dacht nog wel steeds in de verte aan het woord doorversnellen. Dit was een optimistische maar niet realistische gedachte.
Heel toepasselijk voor de naam van deze loop had ik mijn kruid namelijk al verschoten. Ik dacht onderweg nog aan finishen in de 1,13 dit werd later 1.14 om uiteindelijk te finishen in de 1.15. Ik dacht nog: ik ben de eerste loper op aarde die tegen de wind in sneller heeft gelopen als met de wind in de rug. “Is daar ook een prijs voor ?!”
Het was dus wel weer een loopje van de beginnersfouten “maar ja ik doe nog maar 17 jaar aan hardlopen dus……………..”. En terug in de auto moest ik lachen om mijzelf en dacht: “Auke je moet niet zoveel denken!”
Na afloop kreeg ik een potje kruiden samengesteld door Jonnie Boer, je weet wel de eigenaar van het sterrenrestaurant De Librije in Zwolle. Het restaurant waar we met het bestuur van Loopgroep Urk elke vrijdag dineren op kosten van de leden.
Auke Brouwer
{jcomments on}