Cornelis Meun knokt zich naar de winst – mei 2000

Niet al te sterke tijden tijdens de eerste Frans Kramer Windmolenloop van het seizoen 2000, maar wel een pracht van een wed- strijd. De voorste lopers, Bert van Slooten en Cornelis Meun, moesten echt tot het uiterste gaan om elkaar te kunnen verslaan. En pas aan het eind werd in de sprint de wedstrijd beslist. Jam- mer was het, dat de snelle Jaauwk Koffeman, de gedoodverfde winnaar van de Windmolenlopen, verstek liet gaan. Anderzijds maakte dat de wedstrijd wel een stuk spannender.

De wedstrijd van afgelopen dinsdagavond ging vrij kalm van start. Een brede groep lopers kon meekomen met de kop en na de eerste kilometer was het veld mooi in twëeën gebroken. Op- vallend was in de beginfase het achterblijven van Riekelt van Urk, die normaal gesproken toch altijd voorin te vinden is. Nu startte hij slecht, kwam moeilijk op gang en bleef in eerste instan- tie zweven tussen de twee groe- pen lopers. Bij de dames vond al heel snel een splitsing plaats. Anna Mazereeuw, winnaar van het algemeen klassement voor vrouwen van vorigjaar, was duidelijk weer de sterkst nam vanaf het begin afstand van de beide andere loopsters Jeanette van Urk en Marja Visser. Dit bleef ook zo tot het eind van de wedstrijd. in de kopgroep bij de mannen waren het met name Bert van Slooten, Henk Brouwer en Teu- nis Snoek, die de kar moesten trekken. Comelis Meun liep vooral geslepen: niet teveel kop- werk doen, zorgen dat je vol- doende over houdt voor de zwa- re laatste kilometers. Jacob Snoek en Barend Baarssen pro- beerden ook langdurig mee te komen met de kopgroep, maar klapten ongeveer halverwege volledig in en moesten daarna veel terrein prijs geven. Zij ein- digden uiteindelijk op forse acherstand.

Strak tempo

Een ander verhaal was Riekelt van Urk. Matig startend en zoekend naar z’n adem kwam hij langzaam maar zeker beter in de wedstrijd. Op één strak tempo bleef hij doorgaan en terwijl voor hem steeds meer lopers terug zakten in tempo, bleef Riekelt stug doorgaan. Man achter man werd door hem ingelopen. Toen uiteindelijk de beslissing achter de dijk viel was Riekeld van Urk ondertussen opgestoómd naar een derde plaats en dreigde even zelfs nog door te stoten naar de beide voorste lopers, Bert van Slooten en Cornelis Meun.

Het uiteenvallen van de grote kopgroep werd ingezet door een demirage van Henk Brouwer bij de afdaling van de dijk net na de Schaapskooi. Bert van Sloot- en, goed -in vorm momenteel door de zware’trainingsarbeid die hij de laatste maanden heeft verricht, kon aanpikken en door- trekken. Voor Henk Brouwer zelf was het wat teveel van het goede, zodat Bert van hem weg kon lopen en een gat sloeg met de rest van de groep. Alleen Cor-nelis Meun kon nog redelijk vol- gen in zijn spoor, maar moest toch een gaatje van zo’n 50 me- ter toestaan. Daarop begon de echte strijd om dewinst.

Cornelis Meun trachtte uit alle macht dit gat langzaam maar ze- ker dicht te lopen, maar Bert van Slooten bleef zo strak doorlopen, dat er geen beginnen aan leek. Even leek het erop, dat Cornelis snel naar Bert zou toelopen, toen Bert een kilometer voor het laat- ste hek verzwakte. Maar op- nieuw zette hij aan en van 25 meter werd het gat weer 50 me- ter. Comelis Meun had nog’ slechts één kans: de dijk-over-steek bij het watervalletje . Altijd weer is dit een scherprechter. Degene die hier met hoge snel- heid overheen weet te gaan en met de longen brandend en bon- kend toch de pijn weet te door- staan, pakt zomaar 30, 40, 50meter op anderen. Cornelis Meun wist dit. Vaak was hij door Jaauwk Koffeman daar versla- gen. Maar deze keer zou het anders gaan, nu was hij degene, die het spel het slimste speelde. Vol ging hij de dijk over, waar Bert van Slooten puffend omhoog sjokte. Dan omlaag, als een steen die naar beneden valt, en weg was het volledige gat van 50 me- ter. Bert van Slooten voelde het gebeuren en liet de schouders zakken: de beruchte mentale klap na de dijk. Cornelis Meun nam de kop over, versnelde iets en Bertvan Slooten was gezien. Met 10 seconden voorsprong .pakte Comelis Meun de eerste plaats in 33.55. Bert van Slooten werd tweede in 34.05. En niet al teveel daarachter eindigde Riekelt van Urk als derde, na een voor hem heel vreemd verlopen wedstrijd, als derde in de mooie tijd van 34.45. Anna Mazereeuw was de eerste vrouw in 44.21.