maandag 27 augustusMenigeen begon er al aan te twijfelen of Cornelis Meun dit seizoen wel in staat zou zijn om een wedstrijd te winnen. Hij begon een beetje te lijken op Rintje Ritsma: leider van het algemeen klassement zonder ook maar een wedstrijd te hebben gewonnen. Afgelopen dinsdagavond maakt hij echter op een zeer overtuigende manier duidelijk, dat er maar één de sterkste is in het Urker lopersveld. Met een mentaal en fysiek zeer sterk gelopen wedstrijd won hij met overmacht in de mooie tijd van 33.45, daarbij al zijn concurrenten ver achter zich latend. Bij de vrouwen was de verrassing nog veel groter.
Alie Snoek bleek alsnog in staat de als bijna onoverbrugbaar geachte achterstand van 1.38 minuut in het algemeen klassement ruimschoots goed te maken in een prachtige race, die eindigde in de sublieme tijd van 39.46. Daarmee is Alie Snoek de eerste Urker vrouw, die onder de 40 minuten loopt.
Ondanks de benauwende warmte was afgelopen dinsdagavond een recordaantal deelnemers op de laatste Frans Kramer Windmolenloop afgekomen. Drie vrouwen en 31 mannen (waaronder een vijftal lopers uit de polder) waren bereid de strijd met elkaar en de afstand aan te gaan. Het werd een uiterst boeiende strijd, die het algemeen klassement op deze laatste avond nog even danig door elkaar wist te gooien.
Na de flitsende start vormde zich naar verwacht de bekende kopgroep met daarin alle toppers en subtoppers: Cornelis Meun, Bert van Slooten, Riekelt van Urk, Cees Post, Timo Hakvoort, Jacob Snoek Hzn., Hein Coenen, Jan Jongman en de onbekende Frank Stobbe uit Tollebeek. Daarachter volgde de middengroep met lopers als Wilbert Mazereeuw, Auke Brouwer, Johan van Slooten, Evert van de Berg, Anne Stobbe (ook uit Tollebeek), Jacob Snoek Tzn., die duidelijk te traag gestart was en, zeer opvallend, Albert Koffeman (de Kof), die voor het eerst meeliep en gelijk maar probeerde het asfalt uit de weg te lopen en een mooie tijd wist neer te zetten van 38.17. Ook de al wat oudere Anna Stobbe viel op door in een zeer regelmatig opgebouwde race de snelle tijd van 36.22 neer te zetten.
Slim en rustig
Bij de kopgroep was het met name Frank Stobbe die het werk deed. Cornelis Meun liep heel slim en bleef rustig in zijn rug meegaan in een hoog tempo. Tot bij de Schaapskooi wist de grote kopgroep redelijk bij elkaar te blijven, maar na het beklimmen van de dijk vielen de eerste gaten door het
doortrekken van Stobbe en Meun. Alleen de jonge veelbelovende lopers Timo Hakvoort en Jacob Snoek Hzn. konden toen nog meegaan. Op tweeëneenhalve kilometer voor het einde plaatst Cornelis Meun dan zijn beslissende tempoversnelling. Frank Stobbe moet passen. Timo Hakvoort en Jacob Snoek Hzn. proberen aan te klampen, maar missen nog de inhoud om met Cornelis Meun mee te gaan. Voor het komende jaar zijn beide lopers echter zeker een factor om rekening mee te houden. Dit jaar kan Cornelis Meun echter nog met overmacht de titel naar zich toe trekken. In de mooie tijd van 33.45 toont hij zich de sterkste en snoert de twijfelaars de mond. Een mooie tweede plaats is er voor Timo Hakvoort in 34.35. derde wordt vlak daarachter Jacob Snoek Hzn. in 34.42. Niet verder daarachter werd er nog even fors gesprint voor de plaatsen 4, 5 en 6 met achtereenvolgens Frank Stobbe (35.01), Riekelt van Urk (35.02) en Cees Post (35.03).
Een knoert van een meid!Maar dan de dames. Wat een wedstrijd weer. En wat een knoert van een meid is die Alie Snoek om opnieuw toch maar weer even waar te maken wat ze had aangekondigd: een tijd onder de 40 minuten neerzetten. Wie had dat vooraf voor mogelijk gehouden. Rustig, zelfverzekerd, en naar buiten toe volkomen ontspannen bereidde ze zich voor op deze laatste wedstrijd met maar één opdracht: het gat van 1.38 minuut met Anna Mazereeuw dicht lopen. Anna Mazereeuw, de al wat oudere loopster die het vooral van kracht en veel trainen moet hebben, tegen de jonge Alie Snoek, die een broertje dood heeft aan trainen, maar loopt met de souplesse van een gazelle.
Het werd een heerlijke wedstrijd. Vanaf de start gaat Alie Snoek op tempo weg. Anna Mazereeuw weet wat haar te doen staat en gaat mee. Hoelang kan Anna Mazereeuw dit tempo vasthouden? Het is warm en benauwd en beiden lopen op een schema van een nieuw persoonlijk record. Alie zweeft en Anna bijt.
Tot aan de Schaapskooi gaan beide loopsters zo gezamenlijk voort, maar dan volgt voor Anna Mazereeuw de bijna niet te voorkomen inzinking. Te lang moest ze boven haar macht lopen en om dan tegen de dijk op te moeten, dat is net wat teveel van het goede. De benen lopen vol en in een keer is het gebeurd. Binnen no time ligt ze 30, 40, 50 meter achter op Alie Snoek, die onverdroten doorzet en er zelfs nog een takkeltje bovenop gooit bij het zien van de verzwakking van haar directe tegenstandster. Daar beslist ze de wedstrijd. Mentaal komt Anna Mazereeuw hier niet meer bovenop en waarschijnlijk voelt ze hier al, dat ze ook de titel gaat verliezen. Alie Snoek is niet meer te houden. Doorgaand op het strakke tempo loopt ze steeds verder weg bij Anna Mazereeuw en finisht uiteindelijk ook nog eens als eerste Urker vrouw onder de 40 minuten in een prachtige 39.46. Daarna was het wachten op Anna Mazereeuw, die nu sneller dan 41.24 zou moeten lopen om de titel bij de vrouwen te behouden. Oftewel, ze moest een nieuw persoonlijk record lopen. Dat was gewoon teveel gevraagd deze avond en met een eindtijd van 42.17 kwam ze uiteindelijk 53 seconden tekort. Niet ver daarachter volgde de derde vrouw, Marja Visser, die ook een heel goed seizoen draait, in 42.46. ……….Door Urkerland van opurk.nl