Blog Auke; kolkloop

Meestal ben ik met vakantie tijdens de Kolkloop. Maar net als vorig jaar kon ik  afgelopen zaterdag opnieuw meedoen met de Kolkloop. Het loopje heeft iets! Weet niet wat precies maar het is er gezellig. Okéé de wachttijd bij het inschrijven is een beetje lang maar dat komt ook omdat ze met iedere bekende even een praatje maken. En de speldjes om je nummer vast te maken waren van die grote verroeste veiligheidsspelden waar je vroeger de luiers mee vastmaakte. Je moest dus flink drukken om ze door je shirt heen te krijgen waardoor je vervolgens in je buik prikte waarna je al bloedend aan de start stond met een kapot shirt en 4 ongewilde piercings. Maar het loopje heeft iets! Zoals gezegd het is er gezellig. De haven, de aanmoedigingen door de mensen langs de kant en natuurlijk de speaker. Hij is een echte standup-comedian die alles aan elkaar praat waarbij je de indruk krijgt alsof de finale op de Olympische Spelen aan de gang is. SV Urk zoekt nog een speaker, ik weet er nog wel één!



Normaal hou ik niet zo van wedstrijden met meerdere keren hetzelfde rondje maar voor de Kolkloop maak ik graag een uitzondering. Okéé je wordt in ronde 3 al ingehaald door de snelste lopers maar daar kon ik mij niet meer druk om maken. Jacob Snoek had mij ook nog net te pakken op ongeveer 200 meter voor zijn finish en dus in mijn één na laatste rondje. Halverwege het rondje stond een paal waar ik mij als een volleerde paaldanser omheen slingerde maar desondanks was mijn eindtijd van 36.24 een dikke minuut langzamer dan vorig jaar. Maar ik had een excuus. Jazeker ! Altijd handig als je als loper enkele excuses achter de hand hebt en ik had er dus zeker één. Op vakantie in Italië had ik door een insectenbeet een peesontsteking opgelopen. De dokters daar doen niet zo moeilijk en dus bleek ik achteraf een kuurtje Prednison te hebben gekregen. Ik dacht al waar komt die euforiestemming toch vandaan? Maar een dochter van vrienden van ons kreeg tegen zonne-allergie van dezelfde dokter op de camping ook Prednison. Volgens mij ging de dokter, door ons inmiddels omgedoopt tot Dr. Prednizone, uit van het principe: “als het werkt dan werkt het!” Maar bijna 2 weken dus niet gelopen terwijl het camping-life wel gewoon doorging (eten, drinken en vrolijk zijn!). Met andere woorden, ik heb gewoon een toptijd gelopen in Blokzijl!

Van de Urkers was Jacob Snoek trouwens de snelste en hij won ook het recreantenklassement. Anna liep heel knap 35 rond en was snelste van de Urker dames. Uitslagen staan hier.

{jcomments on}